မောင်ဇော်အိပ်ယာကနိုးတော့ မနက် (၈)နာရီခွဲကျော်နေပြီ ကျူရှင်မရှိတာနဲ့ အိပ်ရေးဝအောင်အိပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မနက်စာစားဖို့ထမင်းစားခန်းထဲဝင်တော့ မနီလာက ဟင်းချက်နေတယ်။ မောင်ဇော်ကော်ဖီတစ်ခွက်ဖျော်သောက်ရင်း စိတ်ဝင်စားစရာမြင်ကွင်းတစ်ခုတွေ့လိုက်တယ် နီလာတစ်ယောက် အင်္ကျ ီနဲ့ဂါဝန်ထွဲထားတဲ့ ဂျင်းဝတ်စုံဖါးဖါးကြီးဝတ်ထားတယ်။ အဲဒီဂျင်းဝတ်စုံက ကြယ်သီးတွေ တစ်လုံးနဲ့တစ်လုံး တော်တော်ကျဲတယ်။ အိမ်နေရင်းဆိုတော့ နီလာလည်း ဘရာစီရာဝတ်မထားဘူး ……။

ကျနော့် ရည်းစား လှိုင်လှိုင်နှင်းနဲ့ တွေ့ဖို့ သူမ အိမ်ဖက်ကို ကျနော် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျနော့် နာမည်က ဝေယံ အသက်က ၂၀ ကျောင်းပြီးထားတာ မကြာသေးတော့ လောလောဆယ် အလုပ် အကိုင် မရှိ ၁၀၉ ၁၁၀ ပေါ့ဗျာ။ လှိုင်လှိုင်နှင်းက ၁၉ နှစ် သူမနဲ့ ရည်းဖြစ်တာ တစ်နှစ်လောက် ရှိပြီ။ လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့ မိဘတွေနဲ့ ကျနော့် မိဘတွေက မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်ကြပါတယ်။ လူကြီးချင်းကလည်း ခင်မင်နေတော့ လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့ အိမ်ကို ကျနော်က တံခါးမရှိ ဓါးမရှိ ဝင် ထွက် သွားလာပေါ့။ ပြီးတော့ နှစ်ဖက် မိဘတွေကလည်း သဘောတူထားတော့ တခါတလေ သူမတို့ အိမ်နဲ့ ကျနော်တို့အိမ်မှာ တွေ့ကြ […]

”သူ့နာမည်က ၀သုန်ပါ။ ၀သုန်ဆိုတာ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီမ၀မ်းကွဲပါ။ ၂၀မ်းကွဲလို့ပြောရမယ်နဲ့တူတယ်။ ကျွန်တော့်အမေရဲ့ ၀မ်းကွဲအကိုရဲ့သမီးပါ။ အဖြစ်အပျက်ကို လိုရင်ပဲပြောပါတော့မယ်။ အဲဒိနေ့က သင်္ကြန် အကျနေ့ပါ။ ၀သုန်တို့ အိမ်က လမ်းထဲမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က လမ်းမပေါ်ပါ။ ၀သုန်ကို သူ့အဖေနဲ့ အမေက အပြင်ပေးမထွက်ပါဘူး။ သူ ရေပက်ချင်ရင် ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို လာပြီးရေပက်ရပါတယ်။ သူ့အဖေနဲ့အမေက မနက်ဖက် ကားနဲ့လာပို့ပါတယ်။ နေ့လည် ပြန်ကြိုတယ်။ ညနေပြန်ပို့တယ် ညဖက် ပြန်ကြိုပါတယ်။ အဲဒိအချိန်တုန်းက ၀သုန်က ၇တန်းဖြေအပြီး ၈တန်းတက်မှာပါ။ ကျွန်တော်က တစ်ဦးတည်းသား၊ ၁၀တန်းဖြေထားပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သင်္ကြန်ဆို အပြင်ထွက်လည်လေ့မရှိပဲ အိမ်မှာပဲ စာအုပ်တွေ အခွေတွေ ထိုင်ကြည့်ရတာကို သဘောကျသူပါ။